ವಟಸಾವಿತ್ರಿ ವ್ರತ ಕತೆ ಹಾಡಿನ ರೂಪದಲ್ಲಿ /vatasaavitri vratha song

ಪದ್ಯದ ರೂಪದಲ್ಲಿ

ವಟ ಸಾವಿತ್ರಿ ಕಥೆ

ಸಿಧ್ಧಿ ವಿನಾಯಕ ವಿದ್ಯ ಪ್ರದಾಯಕ ಲಡ್ಡಿಗಿ ಮೋದಕನಾ ನೆನೆದು

ಬುಧ್ಧಿಪ್ರದಳು ಶಾರದೆಗೊಂದಿಸಿ ನಿರ್ವಿಘ್ನದಿ ಕಥೆಯ ಪೇಳುವೆನು||ಪಲ್ಲ||

ಮದ್ರ ದೇಶದ ರಾಜ ಅಶ್ವಪತಿ ಎಂಬುವಗೆ ಸಂತಾನವಿಲ್ಲದೆ ಚಿಂತಿಸುತ

ಸವಿತೃ ನಾಮಕ ಸೂರ್ಯನ ತಪಸು ಮಾಡಲು ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವು ತಾ 

ಜನಿಸೆ||೧||

ಸವಿತೃ ನಾಮಕನ ದಯದಿಂದ ಪುಟ್ಟಲು ಸಾವಿತ್ರಿಯೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಲಿ

ಅವಳ ಜಾತಕ ರೀತ್ಯ ಗಂಡನಿಗೆ ಅಲ್ಪಾಯುಷ್ಯವೆಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತಲಿ||೨||

ಮುದ್ದಾಗಿ ಬೆಳೆದಳು ಜವ್ವನೆಯಾಗಿ ಮದುವೆಯ ವಯಸು ಬಂದಿರಲು

ವರನ ಹುಡುಕುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿರಲು ನಾರದರು ತಿಳಿಸಿದರು ಸತ್ಯ

 ವಾನನ||೩||

ಕುರುಡು ತಂದೆಯಾದ ದ್ಯುಮತ್ಸೇನನ ಸೇವೆಮಾಡುತ ಸತ್ಯವಾನನಿರಲು

ಅಲ್ಪಾಯುಷ್ಯದ ವಿಷಯವ ಮತ್ತೆ ಸಾವಿತ್ರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದರು ನಾರದರು||೪||

ಶನಿವಾರದಮವಾಸ್ಯೆ ಭರಣಿ ನಕ್ಷತ್ರದಿ ಸಾವಿತ್ರಿ ಯೌವನವತಿಯಾಗೆ

ಭರದಿ ಕರೆದಳು ಅತ್ತೆಯ ಬೇಗ ಅಂಗಳದಲಿ ತಾ ನಿಂತುಕೊಂಡು||೫||

ಅತ್ತೆಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ವಿನಯದಲಿದ್ದು ಸತ್ಯಮಾತ್ತಗಳ ನಾಡುತ್ತಲಿ

ಯಜ್ಞಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ಸಮಿಧೆಯ ತರಲು ಗಂಡಗೆ ತಿಳಿಸಿ  ಹೇಳದಳು||೬||

ಗಂಡುಗೊಡಲಿಯನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ವಿಪ್ರ ಛಂದದಿಹೆಂಡುತಿಗೆ

ಹೇಳಿದನು

ಸಮಿಧೆಯನೆಲ್ಲ ಕೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದನು||೭||

ಹಾಗೆನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಬೇಡಿರೆಂದು ಪಾವಕನಾಣೆ ಎನ್ನುತ್ತಲಿ

ಪಾವಕನಾಣೆ ಎನುತಲಿ ಸಾವಿತ್ರಿ ಎದುರಿಗೆ ಬಂದು ನಿಂತಳಾಗೆ||೮||

ಶಾಕಪಾಕಂಗಳ ಬೇಗನೆ ಮಾಡಿಅತ್ತೆ ಮಾವರಿಗೆ ಉಣಬಡಿಸಿ

ಅತ್ತೆಮಾವರಿಗೆ ಉಣಬಡಿಸಿ ತಾನು ಸಿಧ್ಧಾಗಿ ನಿಂತಳು ಪತಿಯೊಡನೆ||೯||

ನಿಮ್ಮ ಮಗನ ಕೂಡ ಅಡವಿಗೆ ಹೋಗುವೆನೆಂದು ಅತ್ತೆ ಮಾವರಿಗೆ

ನಮಸ್ಕರಿಸಿ

ಮುತ್ತಿನ ಸರಗಳ ಹವಳದ ಸರಗಳ ಬಿಚ್ಚಿ ತಾ ನಿಟ್ಟಳು ಮನೆಯೊಳಗೆ||೧೦||

ಕಿತ್ತುಳಿ ವನಗಳಿರ ಕಸ್ತೂರಿ ಕೊಳಗಳಿರ ಒಪ್ಪದಿ ಹರಿವ ನದಿಗಳಿರ

ನಿಂಬಿಯ ವನಗಳಿರ ತುಂಬಿದ ಕೊಳಗಳಿರನಮ್ಮ ಪತಿ ಬಂದನು ಎನ್ನುತ

||೧೧||

ಅರಳಿ ಅತ್ತಿಮರ ಆಲದ ಮರನೋಡು ನೇರಳೆ ನಿಂಬೆ ವನವ ನೋಡು

ನೇರಳೆ ನಿಂಬೆವನ ನೋಡೆ ಸಾವಿತ್ರಿ ಭೋರೆಂಬಹರಿವ ನದದಿಯ

ನೋಡೆ||೧೨||

ಬ್ಯಾಗ ಸಮಿಧಿಯ ತರಬೇಕೆಂದು ಹತ್ತಿದ ಮರವ ಬೇಗ ತಾನು

ಒಂದೊಂದು ಟೊಂಗಿಯ ಕಡಿದು ಹಾಕುತಲಿದ್ದ ಬಂದಿತು ತಲೆನೋವು

ಘನವಾಗಿ||೧೩||

ಕಾಗೆಯು ಕೂಗಲು ತಲ್ಲಣಿಸುತ ಮನದಲ್ಲಿಕಾಲನೆ ಬಂದನೆಂದು ತಿಳಿದು

ನಾಲಗೆ ವಣಗಿತು ಬಾಡಿತು ಮುಖವು ಕಸವುಸಿ ಆಯಿತು ಮನದಾಗೆ

೧೪||

ಮರವನಿಳಿದ ವಿಪ್ರ ಮಡದಿಯ ತೊಡಿಮೇಲೆ ವರಗಿದ ತಲೆನೋವು

ಘನವಾಗೆ

ಕಳವಳಗೊಂಡಳು ಮನದಲ್ಲಿ ತಾನು ಎಲ್ಲಿಂದೆಲ್ಲಿ ವಿಧಿ ತಂತು||೧೫||

ಅಂಬರದ ಯಾನವನೆ ಇಳಿದನು ಯಮರಾಯ ಬಂದೋರ್ಯಾರೆಂದು

ನೋಡುತ್ತಲಿ

ತೊಡಿಯ ಮೇಲಿದ್ದ ಪತಿಯ ನೆಲದ ಮೇಲ್ ಮಲಗಿಸಿ ಯಮ ಧರ್ಮಗೆ

ಬಂದು ವಂದಿಸುತ||೧೬||

ಮುತ್ತೈದೆಯಾಗೆಂದು ಹರಸಿದ ತಾನುಪುತ್ರರ ಪಡೆಯೆಂದು ನುಡಿದನಾಗ

ನುಡಿದ ಮಾತನೆ ಕೇಳಿ  ತಾ ಬೇಗ ಶೆರಗನೆ ಗಂಟು ಕಟ್ಟಿದಳು

||೧೭||

ಖಂಡುಗ ಧಾನ್ಯವನೀವೆ ಸಾವಿತ್ರಿಉಂಬುವುದಕ್ಕೆ ಅನ್ನವನೀವೆ

ಗಂಡನ ಪ್ರಾಣ ಒಂದನ್ನೆ ಬಿಟ್ಟು ಕೇಳೆಂದ ಯಮಧರ್ಮಯಾಯ ತಾನು||೧೮||

ಪುತ್ರರ ಪಡಿಯೆಂದು ಹರಸಿದಿರೀಗ ಪತಿಯನ್ನ ನೀವು ಕರೆದೊಯ್ದರೆ

ಪುತ್ರರನ್ನ ಯಾರಿಗೆ ಪಡೆಯಲಿಯೆಂದುಕೇಳಿದಳು ಸಾವಿತ್ರಿ ಧೈರ್ಯ

ದಿಂದ||೧೯||

ನಿನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ಮೆಚ್ಚಿದೆನು ಸಾವಿತ್ರಿ ತಕ್ಕ ವರಗಳ ಕೇಳೆಂದನು

ಅಂಧಕ ಮಾವಗೆ ಕಂಗಳು ಬರಬೇಕುನಮ್ಮ ರಾಜ್ಯ ನಮಗೆ ಬೇಕೆಂದಳು||೨೦||

ಹೊನ್ನ ಬುಟ್ಟಿಯಲಿ ಹಾಕಿದನು ಆಯುಷ್ಯವಹಿಡಿಯೆಂದು ನುಡಿದನು

ಯಮನಾಗ

ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಮನುಜರಿಗೆ ಮಾತ್ರದಾರಿಯ ತೋರದಿರು ಎಂದ||೨೧||

ನಿದ್ದೆಯಿಂದೆದ್ದಂತೆಎದ್ದನು ಸತ್ಯವಾನ ಇಬ್ಬರೊಂದಾಗಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದು

ದರ್ಭೆ ಸಮಿಧೆಯ ನೆಲದ ಮೇಲಿರಿಸಿದ ತಿಳಿಸಿದ ಅಡವಿಯ ಚರಿತೆಯನ||೨೨||

ಅತ್ತೆ ಮಾವರ ಚರಣಕ್ಕೆ ಎರಗುತ್ತನಿಮ್ಮ ಪುಣ್ಯದ ಫಲವೆನ್ನಲು

ಕಂಗಳು ಬಂದವು ರಾಜ್ಯವು ಬಂದಿತುಸಾವಿತ್ರಿಯ ವ್ರತ ಮಹಿಮೆಯೆಂದ||೨೩||

ವಟವೃಕ್ಷದಡಿಯಲ್ಲಿಸಾವಿತ್ರಿ ದೇವರ್ನಧ್ಯಾನಿಸೆಯಮಧರ್ಮ ಒಲಿದನೆಂದು

ವಟ ಸಾವಿತ್ರಿಯೆಂದು ಹೆಸರಾಗಿ ಮುತ್ತೈದೆತನವ ಪಡೆದಾಳು||೨೪|<

ಶನಿವಾರದಮವಾಸ್ಯೆ ಹೇಳೋರಿಗೆ ಕೇಳೋರಿಗೆಮುತ್ತೈದೆ ತನವಕ

ಕೊಡುವೋಳು

ಮುತ್ತೈದೆತನವ ಕೊಡುವೋಳು ಸಾವಿತ್ರಿ ಎಂತೆಂದು ಮಧ್ವೇಶ ಕೃಷ್ಣ 

ಹರಸೀದ||೨೫||